Azerbaycan'da Erzen kentinin kadın hükümdarı Mehmene Banu, kızkardeşi Şirin için bir köşk yaptırır. Köşkün süsleme işleri, o bölgenin en ünlü ustası olan nakkaş Ferhat`a verilir. Ferhat çalışırken Şirin'i görerek ona aşık olur. Mehmene Banu da Ferhat'ı sevdiği için onun Şirin'le evlenmesine karşı çıkar. Ferhat'ın bir gezi sırasında tanıştığı Amasya kenti hükümdarı Hürmüz Şah, Ferhat'ın sevgisini öğrenince onu yanına alarak, Azerbaycan'a giderler. Hürmüz Şah'ın Şirin'i Ferhat'a isteyip alamamasıyla, iki hükümdar arasında savaş çıkar. Savaşta Şirin'i gören Hürmüz Şah'ın oğlu da ona aşık olur. Mehmene Banu'nun yenilerek kaçmasıyla, Şirin'i de alarak Amasya'ya dönerler. Oğlunun Şirin'e sevdalanmasıyla zor durumda kalan Şah, Ferhat'a Amasya civarında bir dağ göstererek, o dağı delerek kente su getirmesi koşuluyla Şirin'le evlenebileceğini söyler. Ferhat inançla işe başlar. Onun dağı delip, Şirin'i alacağını anlayan Hürmüz Şah, Ferhat'a yaşlı bir kadınla Şirin'in öldüğü haberini yollar. Gerçekdışı bu habere inanan Ferhat, üzüntüsünden dağı deldiği gürzünü havaya atarak, altına geçer ve ölür. Ferhat'ın ölüm haberini alan Şirin de bir hançerle intihar eder. İki sevgili yanyana gömülürler.

Söylenceye göre; her bahar Ferhat'ın mezarı üstünde kırmızı, Şirin'in mezarı üstünde beyaz bir gül ve aralarında da bir diken çıkmaktadır.

Öykü; Ferhat'ın Şirin'e olan sevgisiyle, halkı suya kavuşturma çabalarını bir arada işlemekte olan destansı bir öyküdür.